Search

Arianda.nl

Blogs

‘Laat leraren en zorgpersoneel meer uren werken’

Dat was de kop van een artikel afgelopen week. Vol van verbazing las ik het. Ja, natuurlijk. Waarom doen we allemaal zo moeilijk, ‘gewoon meer werken, dan is het probleem opgelost’ aldus de knappe koppen in het artikel. Ik wil niet cynisch doen maar ontkom er niet aan merk ik. Dit wordt al jaren geroepen. En nu is de oplossing gevonden door een team van ‘deskundigen’. 
Vooral in de zorg en in het onderwijs werken veel mensen part-time. Voor verreweg de meeste een bewuste keus. Voor iedereen om zijn of haar eigen redenen. Kinderen, meer vrije tijd, zorg voor ouders, of gewoon omdat iemand hiervoor kiest. En die hoeft mij niet uit te leggen waarom! Het mag je eigen keus zijn. Kom ik nou net bij deze groep veel over de vloer, omdat zij belang hechten aan werken met plezier en zingeving. Een groep met een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Mensen die het verschil willen maken, iets bij willen dragen en daar heel ver voor gaan.
Is er een collega ziek? Dan lossen zij dat met elkaar op. Is er een virus in het land, dan lossen ze dat met elkaar op. Meer uren, thuis onderwijs, lessen opnieuw inrichten of werken met onvoldoende bescherming. Ze doen het omdat ze zich verantwoordelijk voelen voor hun patiënten, cliënten, collega’s of leerlingen. Maar nu is het volgens deze knappe koppen uit het artikel wel tijd om meer te gaan werken, meer uren maken, want we hebben een probleem. Het probleem is er natuurlijk allang. Degene op de werkvloer merken dat het eerst. Juist vanwege dit probleem werken velen al structureel over. Velen lopen op hun tandvlees, zitten tegen een burn-out aan en springen toch nog bij wanneer het maar kan. Juist omdat zij die verantwoordelijkheid voelen en nemen. Als iemand denkt dat het nodig is om deze mensen te gaan vertellen dat ze verantwoordelijkheid moeten nemen dan vraag ik me af onder welke steen dit team knappe koppen gezeten heeft! Als mensen meer moeten werken dan ze eigenlijk aankunnen of willen, of wat past in hun werk/privé balans wordt de kans dat iemand het niet meer volhoudt en uitvalt alleen maar groter. Hoe word het probleem dan opgelost? Juist, door over te werken, diensten over te nemen, 2 klassen te draaien en nog veel meer. Ongelooflijk wie dit bedacht heeft! Zullen we samen bij Humberto aan tafel gaan zitten? 
 
Plezier hebben in je werk is de manier om het vol te houden. Werkgeluk is geen toverwoord, maar energie steken in het vergroten van werkgeluk is van groot belang. Bedrijven die hier aandacht aan besteden en bedrijven waar mensen met plezier werken is 25% minder verzuim. Iets om over na te denken volgens mij. Eerder onderzoek toonde dit al aan: 14 procent van de werknemers in de zorgsector heeft er genoeg van, ze overwegen ander werk te zoeken. Bij werknemers in het onderwijs is dit zelfs 19 procent, ofwel één op de vijf docenten. 32 procent van de onderwijzers zegt uitgeput te zijn door het werk.
Arianda

NEEM GEEN ENKEL RISICO!

9 mei 2022

Dat hoorde ik laatst iemand zeggen…
Dat kan toch helemaal niet? Helemaal geen enkel risico nemen? Niks doen dan?

Roekeloos is iets anders. Als ik een brug over wil maar ik zie dat deze op instorten staat neem ik geen risico. Dat zou roekeloos zijn en dat ben ik niet. Maar nooit een risico nemen? Dan zou het wel heel saai worden allemaal, toch? Dit zei Pipi Langkous daarover: ik heb het nooit gedaan, dus ik denk dat ik het kan. Daar nam ze wel een enorm risico. Want ze wist niet zéker of ze het zou kunnen. Wanneer weet je het wel zeker? Moet je soms niet eerst iets uitproberen om te weten of je het kunt, het bij je past, je er blij van wordt etc.
Soms weet ik ook heel goed wanneer ik het niet kan of niet leuk ga vinden. Dan hoef ik het niet uit te proberen, daar heeft niemand iets aan. Maar als ik nooit enig risico had genomen, als ik nooit iets had uitgeprobeerd was ik niet waar ik vandaag ben. En soms is er een tegenslag, lukt iets niet. Dan weet ik dat, en door.

Zodra ik de weg oversteek loop ik ook een risico.
Is het beter om geen risico te nemen? Uit angst niet veranderen, dan weet je zeker dat het niet beter wordt.

Ik gun iedereen iets meer van Pipi Langkous.

Arianda

KERST VIEREN MET VREEMDEN? IK DEED HET DIT JAAR.

28 december 2021. 

Het klinkt mooier dan het was… Ik kwam eerste kerstdag in het Jeroen Bosch Ziekenhuis terecht. In 2018 schreef ik al over het grootste en beste hotel van Den Bosch

Kreeg ik toch nog corona zo vlak voor kerst. Nu geen luxe eenpersoonskamer met uitzicht over de skyline van Den Bosch…. wel dit uitzicht.

Moest mijn kamer delen met 3 anderen, ook wel zo gezellig met kerst. Zo’n hotel waar je altijd terecht kunt én welkom bent. Ik hoop dat dat zo kan blijven voor iedereen die na mij komt! Alle verpleegkundigen en artsen hebben geweldig voor me gezorgd. Ze zagen er ook allemaal hetzelfde uit: blauw. Wel met naambordje en zij staan dus ook met kerst voor ons klaar! Trouwens, ook alle bezoekers zien er hetzelfde uit… blauw.
Net afgelopen week zijn we met de Hebbes Academy begonnen met het geven van agressietraining voor een grote zorgorganisatie. Verschrikkelijk dat het nodig is, ongelooflijk zelfs. Als iemand, maar dan ook iemand aan die hardwerkende medewerkers komt terwijl ik het zie ben je de mijne! Dat je het weet… maar nu even niet. Eerst beter worden dankzij deze hardwerkende medewerkers. Fijn ook dat ik een superteam heb die hiermee zijn gestart. Ik kan gewoon even ziek zijn en toch gaat het door. Het is zo ongelooflijk belangrijk dat deze medewerkers zich hier tegen kunnen wapenen! Weten hoe te reageren om te de-escaleren. We begrijpen echt wel dat er frustratie is. Maar een medewerker uitschelden, hoe haal je het in je hoofd! Vaak jonge mensen die werk voor ons doen en soms huilend moeten bijkomen. Het moet niet gekker worden. Ik ben heel blij dat ik hier een bijdrage aan mag leveren, ook al kan ik het nu even niet zelf, dat komt wel weer!

Had wel tijd voor mijn favoriete boekjes! Al gelezen natuurlijk maar toch: ‘Trainingsacteren’ had ik al zo lang geleden gelezen maar ik beveel het nog steeds iedereen aan die trainingsacteur wil worden. En nu weet ik weer waarom. Heel helder beeld geeft het van dit mooie vak. ‘Lefwijf 2’ is ook zeker de moeite waard. En niet persé omdat ook mijn verhaal hierin staat maar verhalen van toffe andere Lefwijven met hun eigen ervaringen. En natuurlijk TO BE, die heb ik achtergelaten voor de geweldige medewerkers! Ik kom graag weer bij die zorg met de bijpassende theatershow. We hebben allerlei shows gedaan in 2019 en januari 2020, ook voor de zorg. Er stonden er nog meer op de planning voor 2020 en 2021. Die zijn allemaal geannuleerd. Ik heb nu weer gezien dat we harder nodig zijn dan ooit! Hopelijk tot snel, na deze ellende kom ik graag voor jullie!

Overigens maakte we ons steeds zorgen over Hans. Met astma en reuma wil je dit er niet bij hebben. Hij werd best wel ziek maar knapte ook snel weer op. Ik werd steeds zieker. Ik ben 2x gevaccineerd en heb géén onderliggend lijden. De booster was net te laat, ook daar kunnen de medewerkers niets aan doen, het is zuur. Gewoon ‘domme pech’ noemde de longarts het. Extra zuurstof en een ontstekingsremmer hebben me nu de ‘boost’ gegeven. Dat betekent dat vanaf nu het geluk mij weer toelacht. En, vergeet niet dat ik een van de ‘happy few’ was die deze kerst mocht uit eten. Wel jammer dat alles hetzelfde smaakt, niets geur heeft en wijn uitgesproken smerig spul is geworden. Dat ik dat nog eens zou zeggen, komt vast weer goed.

Fijne jaarwisseling en wees lief voor elkaar. Uiteraard ook voor hulpverleners en zorgpersoneel! En denk erom: Geen vuurwerk dit jaar! Ze hebben het al druk genoeg!

Arianda

Ja, ook nu is werkgeluk belangrijk, juist nu!

12 mei 2021

Werk is het afgelopen jaar namelijk enorm veranderd. Misschien niet op inhoud, maar zeker de vorm. We werken zoveel mogelijk thuis, doen alles op afstand, zijn meer op onszelf aangewezen en echt contact maken is online best lastig.
Beetje bij beetje gaan we terug naar normaal. Maar dat normaal zal wel anders zijn dan we kenden. In 31% van de nieuwe cao’s zijn afspraken gemaakt over thuiswerken (was 8%). 53% van de werknemers wil dat ook graag. 15% minder spitsverkeer lost de files op, da’s mooi meegenomen. 

Willen we wel terug naar het ‘oude’ normaal? Of gaan we bouwen aan een beter en duurzamer ‘nieuw’ normaal? Dus moet je opnieuw zorgen voor je werkgeluk. Omdat je werk niet meer vanzelfsprekend kunt afwisselen met vakanties, uitgaan, terrasjes, theater of een festival. Als het werk is wat er overblijft is het juist belangrijk dat het leuk is, dat je er voldoening en plezier uit haalt. Hoe doe je dat dan? Dat doe je in eerste instantie samen met je werkgever, jullie zijn daar samen verantwoordelijk voor. Het levert jullie ook beide veel op. Bedrijven die werkgeluk op de agenda hebben gezet hebben tot 25% minder verzuim en de productiviteit ligt 37% hoger. Dat is nogal wat! Voor de medewerker is het natuurlijk minstens zo belangrijk. [Geen alternatieve tekst opgegeven voor deze afbeelding]Wij hebben het TOPPS-model ontwikkeld voor Werkgeluk:

T staat voor Talent. Kan jij je talent kwijt in je werk. Wordt je talent benut.

O staat voor Onafhankelijk zijn. Hoe onafhankelijk ben je, kan je bepaalde keuzes zelf maken, heb je autonomie of heb je te maken met allerlei onzinregeltjes.

– De eerste P staat voor Personen, de mensen. Werken met fijne mensen, voor mij is dat essentieel, een fijn team hebben. Niet alleen directe collega’s maar ook leidinggevende en fijne klanten kunnen een rol spelen.

– De tweede P staat voor Plezier. Heb plezier in je werk. Johan Cruijf zei ooit: geef me werk waarvan ik hou en ik hoef nooit meer te werken.

S staat voor jouw stip op de horizon. Het hogere doel. Draag je ergens aan bij wat er toe doet, levert je werk een wezenlijke bijdrage aan de wereld? Voor mij is dat ‘werkgeluk’ verspreiden, anderen inspireren. Ik maak graag de wereld een beetje mooier, waar ik dat kan.

Op dit moment is werkgeluk ‘populair’. Dat is fijn… meestal. Ik vind het vooral belangrijk dat er echt over wordt nagedacht. Wat kunnen wij als organisatie doen, wat kan ik zelf doen. Je brengt veel tijd van je leven op je werk door, neem het serieus en maak er iets moois van! Ook straks, als je weer naar kantoor mag, je klanten weer live kunt bezoeken, weer even een kopje koffie samen kunt drinken, een teambuilding met je collega’s kunt doen, vier het moment. Blijf kritisch kijken of het leuker/beter kan. Ook als je zelfstandig bent. Er kunnen dingen veranderen, interessen bijvoorbeeld. Blijf kijken naar waar jij plezier uit haalt, kost het energie of geeft het energie. Dat is mijn werkgeluk.
Arianda

KLANTVRIENDELIJK?

5 maart 2021

De beste sales die er, de beste marketing die er is; klantvriendelijkheid. Meedenken, eerlijk zijn en eventueel ook ‘nee’ zeggen.
In al mijn 29 jaren van ondernemerschap is dat de grootste les. Je kunt als klant bij iedereen je geld uitgeven, je wilt je geld uitgeven aan die ene, die echte interesse toont, vriendelijk is en net een stapje meer voor je zet. Zo heb ik al 29 jaar dezelfde accountant. Fijn, vertrouwt en altijd oké. Jaar of 10 geleden in goed overleg overgenomen toen onze eerste man met pensioen ging. Inmiddels ook alweer 10 jaar deze nieuwe man, onder de naam van ons vertrouwde kantoor.
En toen, vorige week, eind februari, net voor de belastingaangifte: mail van een groter accountantskantoor, in jubelstemming. Ze gaan uitbreiden! Maar ik ken ze niet, dus had deze mail net zo goed direct kunnen weggooien. Toch lees ik even verder, de mail was niet eens aan mij persoonlijk gericht. Al lezend kom ik erachter dat ze samen gaan met ‘mijn’ kantoor. En, dat ‘mijn’ kantoor er per direct mee ophoudt. Huh, waarom stuurt ‘mijn’ kantoor hierover geen bericht. Dit is toch niet samengaan, dit is weggaan. Ik ga bellen, mailen en appen met ‘mijn’ kantoor. Dat is gewoon één persoon die al jaren al onze administratie en fiscale zaken doet. Hij reageert niet. Ik geef hem een week, nog iets langer maar er komt geen enkele reactie. Toch even bellen met deze onbekende partij. “Ja, wij hebben alles overgenomen.” Huh, jullie zijn niet mijn accountant, ik heb jullie nooit toestemming gegeven. Waar zijn mijn spullen? Wie heeft nu onze inlog voor de belastingdienst? Jullie kunnen mijn gegevens niet hebben want jullie zijn niet mijn accountant. Of ze terug kunnen bellen, degene die erover gaat is er even niet. Of we kennis komen maken… nou, nog even niet lijkt me. Ik heb er zelf een gevonden, met jullie wil ik niets te maken hebben!
Arianda

Beste opleider van Nederland!

29 januari 2021

Voor het tweede jaar op een rij genomineerd tot beste opleider van Nederland, door Springest. Ben er stil van. De eerste keer is toch altijd leuker. Dat was januari 2020, toen ik hoorde dat ik genomineerd was over 2019. Het kwam onverwacht. Wist dat deze verkiezing bestond, maar ik als hele kleine speler had nooit gedacht hier in de buurt te kunnen komen. Nu, de tweede keer hoopte ik al een klein beetje om nog een keer mee te kunnen doen. En dan ook nog in dat hele lastige jaar 2020. Het lukte, vandaag kreeg ik het te horen. Wederom tweede. Het voelt goed, heel goed zelfs. Als top 3 mag ik het logo gebruiken en alles er omheen. Er wordt gekeken naar het aantal reviews en de score hiervan. Ik besef ook dat ik nooit eerste kan worden. Ik zit in de categorie training en opleiding, samen met alle grote opleiders van Nederland. Er wordt ook gekeken naar het aantal reviews, daar kom ik natuurlijk niet in de buurt. Maar het is oké, ik ben heel blij met wat ik wél heb kunnen behalen. En, of ik nou volgend jaar weer in de top-3 zit of niet, voor mijn deelnemers zal ik alles op alles zetten om voor hen de beste opleider te zijn.
Arianda

Een gemixt koppel!

5 januari 2021

Een rustige, frisse wandeling langs de Dommel. Altijd mooi hier. Komt er een koppeltje of ons af. In de verte denk ik nog zijn het nou 2 zwanen of toch 2 ganzen. Een mix dus! Wat leuk. Ben even blijven kijken of het wel echt een stel was. Alles lijkt erop. Ze gedragen zich echt als koppel, beschermen elkaar. De gans maakt herrie als er iemand in de buurt komt en gaat voor de zwaan zwemmen. Koppies bij elkaar en samen trekken ze verder. Grappig om te zien en leuk dat ze elkaar gevonden hebben. Arianda

Ik krijg mijn verjaardagscadeau van de vakbonden!

21 december 2020

Ooit was het zo mooi. De vakbonden kwamen op voor de gewone (fabrieks-)arbeider. De werkende man en vrouw. Nu is alles anders. Zitten zíj in hun ivoren torentje, alle realiteit kwijt. Zo moeten de supermarkten dicht met Kerst, juist om de jonge medewerkers rust te gunnen. Wie heeft dit bedacht? Hebben ze het echt gevraagd aan de jongere in de supermarkt? Ik wel! Ze willen juist graag werken met kerst! Dat verdient lekker. Fijn wat extra’s tijdens de feestdagen, waarin juist dit jaar toch niets te beleven is. En dan klagen dat de jongere generaties geen lid worden. Dat komt omdat ze niet solidair zijn met de jongere generaties. Komen niet voldoende op voor flexwerkers en mensen met  0-urencontracten. Toch hebben ze nu echt iets leuks bedacht! Ze vinden dat er halverwege komend jaar alsnog nieuwjaar gevierd moet worden. Met vuurwerkshows en al. Ik wist niet dat dit ook al hun vakgebied was, maar de bonden zijn van alle markten thuis natuurlijk… Ik heb al jaren het idee dat de vakbonden goed zijn in het runnen van hun eigen winkeltje ten behoeve van hun eigen stoeltje. Maar nu laten ze hun andere gezicht zien, ze willen MIJN verjaardag groots vieren. Ik verwachtte niets van de bonden, echt helemaal niets. En nu dit. Vuurwerk en het eerste echte grote feest van 2021 op 1 juli. Ze moeten zich sowieso niet met ondernemers en zzp-ers bemoeien, maar voor deze ene keer mogen ze voor deze ondernemer het feestje verzorgen. Arianda

De belastingdienst denkt met je mee!

18 december 2020

Met die vreselijke toeslagaffaire zou je denken dat geen enkele ambtenaar een knip voor de neus waard is. Dat is gelukkig niet zo! Er zijn medewerkers van de belastingdienst die wél meedenken. Ik had onlangs een heel andere ervaring en wil die graag delen. Wij hebben zakelijk een warmtepomp aangeschaft. Je moet dan vóór aanschaf aangeven welk systeem je neemt, dit laten weten, akkoord ontvangen en dan plaatsen. Dit alles om aanspraak te kunnen maken op de subsidiepot. Dit deden wij. Al snel hierna bleken we verkeerd te zijn voorgelicht. Inmiddels hadden we akkoord van de belastingdienst voor dit systeem, wat voor ons dus niet passend bleek te zijn. Uiteindelijk moet je alle rekeningen overleggen en online invoeren welk type van een bepaald merk is geïnstalleerd. Wij hadden intussen iets anders laten aanleggen. We konden de gegevens niet eens invoeren omdat het een ander merk is waardoor het computersysteem het niet herkende. We hebben het laten liggen. In de regels staat namelijk heel duidelijk dat je zakelijk vóóraf toestemming moet hebben voor een bepaald type warmtpomp wil je aanspraak kunnen maken op subsidie. Wij voldeden hier niet meer aan. Balen, paar duizend euro door onze neus geboord, maar het is niet anders. Tot de dag dat een vriendelijke dame van de belastingdienst belt waarom wij de gegevens nog niet hebben ingevoerd, zo kan ze geen subsidie toekennen. Ik leg de situatie uit. Zegt ze, ‘maar u heeft wel een warmtepomp laten installeren’. Ja, dat klopt, maar wel een andere dan waarvoor we toestemming hebben gekregen. Ze heeft er voor gezorgd dat we alle gegevens van de door ons aangelegde warmtepomp alsnog konden invoeren. Een automatisch bericht meldde dat we binnen 3 maanden zouden horen of de subsidie wordt toegekend. Al na 2 maanden zat de brief in de bus. De subsidie is toegekend, het wordt binnenkort overgemaakt. Joehoe, wat fijn. Deze ijverige medewerkster van de belastingdienst nam de moeite om ons te bellen en dit in orde te maken. Zo kan het ook. Arianda

Laat de scholen open blijven! Maar wel anders…

27 oktober 2020

Ik heb nog nooit zoveel mails van school gehad. “Iemand uit het docententeam is besmet geraakt.” “Een leerling blijkt besmet.” “Uw kind heeft vorige week les gehad van een docent die positief getest is op covid-19.” “Er zijn meerdere kinderen op school positief getest, uiteraard komen zij nu niet naar school.” “Leerlingen uit de klas van uw kind zijn positief getest.” Slechts een bloemlezing. Het is dweilen met de kraan open. Natuurlijk wil ik dat de scholen openblijven. Naast goed onderwijs, is sociaal contact ontzettend belangrijk. Maar onze scholieren op de middelbare school  lopen wel met een paar duizend leerlingen tegelijk door de gangen en het trappenhuis, schouder aan schouder. Zitten met 35 klasgenoten in één lokaal. Met een mondkapje, of zonder. En de ramen hoeven niet open, want het gebouw voldoet aan het bouwbesluit van 2012. Alsof toen iemand van Corona had gehoord! Het aantal besmettingen op middelbare scholen is niet gering. Maar daar hoor je weinig over. Sterker, de cijfers worden niet specifiek verzameld. Als je geen kinderen hebt in deze leeftijdscategorie hoor je hier niets over. Ik mag/kan niet werken, mijn theatershows gaan niet door, trainingen zijn er minder en meer digitaal. Dat heeft veel impact, en toch begrijp ik het. Maar het voelt zo zinloos, als mijn kind elke dag naar school moet met duizenden anderen. Het basisonderwijs lijkt relatief veilig. Gewoon openhouden, dus. Maar, op de middelbare school moet het anders. Het klinkt soms net alsof er maar één oplossing is: scholen dicht of volop open. Dat is natuurlijk niet zo. Lieve schoolbesturen, minister en iedereen die hierover gaat: wees creatief! Werk met halve klassen, dan maar iets minder les maar wel veilig. Om de week de ene helft digitaal en dan weer de andere. Er staan theaters leeg. Daar kunnen heel veel leerlingen binnen, mét afstand. Nog leuk ook voor die jongelui, een college in het theater. Trainingsruimten, bioscopen, hotels, er staan er veel leeg en de scholen hebben geen ruimte om afstand te houden… Wees creatief! Arianda

Ook werkgeluk gaat over duurzaamheid!

25 augustus 2020



Duurzaamheid, wat is dat eigenlijk. Je huis isoleren, zonnepanelen en een warmtepomp? Wellicht, als het bij jou en jou situatie past. Bij ons kon het en wij zijn er erg blij mee. We vangen zelfs het regenwater op om de toiletten mee door te spoelen en als het nodig is de tuin mee te besproeien. 
Maar duurzaamheid is veel meer. Ook meebewegen met de markt, met je vak, je werk. Dat is ook duurzaamheid. Ben je gelukkig met wat je doet? Kan je het volhouden tot je pensioen? Of moet je denken aan iets anders? Dat is ook duurzaamheid, nadenken over jezelf in jouw werksituatie.

Arianda

Ik heb het mooiste vak van de wereld!

19 juni 2020

Trainingsacteren, toch echt het mooiste vak van de wereld. Ik doe het al meer dan 20 jaar met veel plezier, écht met veel plezier dit vak uitoefenen, jarenlang. 
Elke dag is anders. Elke organisatie, alle mensen en alle gesprekken. Soms ben ik een chagrijnige directeur, ik word ook wel eens vier keer per dag ontslagen. Een trainingsacteur speelt niet alleen een rol, maar kan daarna ook aangeven wat er gebeurde. Waar het om gaat is het effect van je gedrag op een ander. Een trainingsacteur kan dat helder weergeven in de vorm van feedback. Dus zonder oordelen en aannames, hoe moeilijk dat ook is, juist omdat het zo menselijk is. Dat is precies wat me zo aantrekt in het vak. Ik begon ooit met een theateropleiding. Kwam via een collega in 1998 in contact met het vak van trainingsacteur. Wist meteen dat dit was wat ik wilde. Toen nog een pioniersvak. Ik heb het in de praktijk geleerd van trainers die me aan de hand namen. Tegenwoordig verwachten trainers/opdrachtgevers meer. Ze willen dat je didactisch onderlegd bent en kennis hebt van modellen en werkvormen. Inmiddels ben ik ook al meer dan 10 jaar trainer in dit vak. Dit alles naast mijn theatershow over werkgeluk. Dat maakt mijn werkgeluk: trainingsacteren, trainen en theater. Volgende week ga ik, na bijna 4 maanden, weer ‘live’ aan de slag. Ik kan niet wachten! Arianda

Bedankt voor uw bericht!

Wij nemen binnen 3 werkdagen contact met u op.
Mocht dat niet gebeuren dan is er iets mis gegaan, bel of mail ons dan gerust.

Hartelijke groet,
Management team Arianda.nl